پرستو گلستانی از بازیگران شناخته‌شده سینما، تلویزیون و تئاتر است که همواره کم‌حاشیه و دور از جنجال به فعالیت‌های حرفه‌ای خود پرداخته است. گلستانی بیش از سینما و تلویزیون، به بازی در تئاتر علاقه‌مند است و بازیگری تئاتر را ترجیح می‌دهد؛ او در این باره می‌گوید: « اگر شرایط اقتصادی تئاتر مساعد بود، من اصلاً به تلویزیون نمی‌رفتم. به‌طور مثال اگر حتی یک‌سوم دستمزدم در تلویزیون را به‌صورت ماهانه در تئاتر داشتم، محال بود در تلویزیون کار کنم.»
گلستانی بیش از سینما و تلویزیون در تئاتر صاحب افتخار است و تجربه کار در کنار کارگردانان مطرح تئاتر مثل اکبر زنجان‌پور، محمد رحمانیان، محمد یعقوبی و ... را داشته است. از مهم‌ترین نمایش‌های او می‌توان به «دشمن مردم»، «باغ آلبالو»، «سه خواهر»، «بیست نمایش کوتاه درباره سلفی» و «گل‌های شمعدانی» اشاره کرد. پرستو گلستانی همچنین در سال‌های 77 برنده جایزه سیمرغ بهترین بازیگر زن از جشنواره تئاتر فجر شده است.
پرستو گلستانی شخصیتی آرام و درون‌گرا دارد و با موسسه‌های خیریه زیادی همکاری می‌کند. او همچنین علاقه زیادی به شعر دارد و چند دفتر شعر هم نوشته است که تا به حال هیچ‌کدام از آن اشعار را منتشر نکرده است.
سال‌های نخستین زندگی و خانواده
پرستو گلستانی متولد 11 خرداد 1350 در تهران است و اصالت خراسانی دارد. او در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمده و خواهرزاده مهدی اخوان‌ثالث، شاعر شهیر و بلند آوازه شعر نو و معاصر ایران است.
پرستو گلستانی که بازیگری تئاتر را از سال 65 و در کانون پرورش فکری کودکان شروع کرده بود، در سال 74 از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر با پایان‌نامه‌ای تحت عنوان «شیوه آموزش بازیگری برای کودکان و نوجوانان» فارغ‌التحصیل می‌شود؛ او همیشه دل‌مشغولی اصلی خود را کار برای گروه کودک و نوجوان عنوان کرده است و در سریال‌ها، نمایش‌ها و فیلم‌های زیادی حضور یافته است که مخصوص این گروه‌های سنی هستند. او همچنین پس از فراغت از تحصیل، در دوره دو سال و نیمه بازیگری در مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما آموزش دیده است و اساتیدی مانند مرضیه برومند، رویا تیموریان و رویا افشار داشته است.
پرستو گلستانی همسر سابق بهروز بقایی، بازیگر و کارگردان تلویزیون و تئاتر بوده و پس از جدایی از او، ازدواج نکرده است.
اولین تجربه‌ها در مقابل دوربین
پرستو گلستانی برای اولین بار در سال 66 و با سریال «درخت دوستی» به کارگردانی سعید خاکسار در مقابل دوربین قرار گرفت و پس از تجربه سریال‌های «عقیق» و «عطر گل یاس»، اولین بازیگری سینمایی خود را در فیلم «مجنون» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور و در سال 69 تجربه کرد.
سال 71 سال سینمایی گلستانی بود. او در این سال در فیلم‌های «قافله» به کارگردانی مجید جوانمرد و در کنار بازیگرانی مثل جمشید هاشم‌پور و کتایون ریاحی و «رابطه پنهان» به کارگردانی جهانگیر جهانگیری حضور پیدا کرد و به ایفای نقش پرداخت.
گلستانی در سال 72 ، در مهم‌ترین فیلم سینمایی کارنامه مهدی فخیم‌زاده یعنی «همسر» بازی کرد و در سال بعد سریال‌های «دشمن مردم» و «بهاران در بهارک» را تجربه کرد.
دیده شدن با سریال «پدرسالار»
پرستو گلستانی در سال 74 در سریالی ایفای نقش می‌کند که نقطه پرتاب بسیاری از بازیگران مطرح امروزی به‌حساب می‌آید، سریال «پدر سالار» به کارگردانی اکبر خواجویی که از پرمخاطب‌ترین سریال‌های تلویزیون ایران بوده است. گلستانی در این سریال، با بازی در نقش «زری» و در کنار بازیگرانی مثل محمد علی کشاورز، حمیده خیرآبادی، جمیله شیخی و کتایون ریاحی، بیش از پیش دیده شده و به چهره‌ای آشنا برای مخاطب ایرانی تبدیل می‌شود.
درخشش پرستو گلستانی در تلویزیون با ایفای نقش در سریال دیگری در همان سال 74 ادامه می‌یابد و بازی او در سریال مشهور «همسران» به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام، جایگاه او را به‌عنوان بازیگری شناخته شده در تلویزیون ایران تثبیت می‌کند.
ادامه تجربه در سینما و تلویزیون
پرستو گلستانی در سال 75 در فیلم سینمایی «سرعت» به کارگردانی محمدحسین لطیفی حضور می‌یابد و در همان سال سریال «وکلای جوان را بازی می‌کند.
او در سال 76 و پس از ایفای نقش در دو سریال «رد پا» و «هفت سنگ»، در سریال «دنیای شیرین» به کارگردانی بهروز بقایی بازی می‌کند که یکی از به یاد ماندنی‌ترین سریال‌های گروه کودک و نوجوان است.
گلستانی پس از دریافت جایزه بهترین بازیگر زن تئاتر در سال 77، در سال 78 به بازی در سریال‌های کودک و نوجوان ادامه می‌دهد و با حضور در سریال «دانی و من» به کارگردانی علی عبدالعلی‌زاده، در ساخت سریال خاطره‌انگیز دیگری نقش‌آفرینی می‌کند. او در همین سال در سریال «میگی نه نگاه کن» ساخته کاظم بلوچی هم‌بازی می‌کند.
در سال 79، پرستو گلستانی بار دیگر با همسر سابقش یعنی بهروز بقایی همکاری می‌کند و در سریال «مثل زندگی» او بازی می‌کند. او در همین سال همکاری با مرضیه برومند را هم تجربه می‌کند و در سریال «داستان‌های نوروزی» ایفای نقش می‌کند.
آغاز روند کم‌کاری
پرستو گلستانی در سال‌های بعد و پس از بازی در سریال‌های «توپ گرد» و «مهمان‌پذیر طوبی»، دست به تجربه در یک سریال طنز می‌زند و در سریال «مرد هزار چهره» به کارگردانی مهران مدیری حضور پیدا می‌کند. او در این سال‌ها فیلم‌های سینمایی کمی بازی می‌کند و بعد از دو فیلم «عروس فراری» در سال 83 و «معبد جان» در سال 87، سال‌ها در هیچ پروژه سینمایی‌ای دیده نمی‌شود. او درباره کم‌کاری سینمایی خود در آن دوره می‌گوید: « واقعیت غیبت من در سینما این است که از سال 87 پیشنهاد سینمایی نداشته‌ام؛ اما برای بازی در چند تله‌فیلم و فیلم شبکه خانگی پیشنهاداتی بوده است که دوستشان نداشته‌ام.»
از مطرح‌ترین بازی‌های پرستو گلستانی در دوره کم‌کاری او می‌توان به سریال‌های «به کجا چنین شتابان» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی و «مسیر انحرافی» به کارگردانی بهرنگ توفیقی در سال‌های 88 و 90 اشاره کرد. پس از سال 90 پرستو گلستانی به مدت سه سال در هیچ پروژه تلویزیونی و سینمایی‌ای حضور پیدا نمی‌کند تا این‌که در سال‌های 93 و 94 در سری‌های اول و دوم سریال «دردسر عظیم» ساخته برزو نیک‌نژاد به نقش‌آفرینی می‌پردازد و دوباره دیده می‌شود. گلستانی در سال 94 برای بار سوم با برزو نیک‌نژاد همکاری می‌کند و این‌بار در سریال «قرعه» او حضور پیدا می‌کند.
